திருக்குறள்
“இன்னா செய்தாரை ஒறுத்தல் அவர் நாண
நன்னயம் செய்து விடல்.” (குறள்- 314)
ஒரு ஊரில் ராமன் என்ற ஒருவர் வாழ்ந்து வந்தார். அவர் நேர்மையாக உழைப்பவர். யாரிடமும் பொய் பேச மாட்டார். அதனால் ஊரிலுள்ள பலர் அவரை மதித்தார்கள்.
அதே ஊரில் சோமன் என்ற இன்னொரு மனிதர் இருந்தார். ராமனை எல்லோரும் பாராட்டுவது அவருக்குப் பிடிக்கவில்லை. பொறாமை காரணமாக, ராமனை எப்படியாவது கெடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தார்.
ஒரு நாள் இரவு, ராமன் இல்லாத நேரத்தில், சோமன் அவரது கடைக்குள் நுழைந்து சில பொருட்களை சேதப்படுத்தி விட்டார். மறுநாள் காலை கடையைத் திறந்த ராமன், நடந்ததைப் பார்த்து வருந்தினார். யார் செய்தது என்பதும் அவருக்குப் புரிந்தது.
ஊர் மக்கள், “இவனை விட்டுவிடக் கூடாது. புகார் கொடு. கடுமையாகப் பதில் சொல்” என்று சொன்னார்கள். ஆனால் ராமன் அமைதியாகச் சொன்னார்: “அவன் செய்தது தவறு. ஆனால் நான் அவனைப் போலவே நடந்தால் என்ன பயன்?”
சில நாட்களுக்குப் பிறகு, சோமனின் கடை தீ விபத்தில் எரிந்து போனது. அவரிடம் பணமும் இல்லை. உதவி கேட்க யாரும் இல்லை. கடைசியாக அவர் ராமனிடம் வந்தார். தலை குனிந்து, கண்களில் கண்ணீருடன் நின்றார்.
ராமன் அவரை உள்ளே அழைத்தார். உணவு கொடுத்தார். கடையை மீண்டும் தொடங்க பண உதவி செய்தார்.
இதைக் கண்ட சோமன் மிகவும் வருந்தினார்.
“நான் உங்களுக்கு தீங்கு செய்தேன். நீங்கள் எனக்கு நல்லதைச் செய்தீர்கள். நான் செய்தது மிகப் பெரிய தவறு” என்று மன்னிப்பு கேட்டார்.
ராமன் மெதுவாகச் சொன்னார்:
“உன்னைத் தண்டித்தால் பகை மட்டும் வளரும். உன்னை மாற்றினால் தான் நல்லது நடக்கும்.”
அந்த நாளிலிருந்து சோமன் மாறினார். நல்ல மனிதராக வாழத் தொடங்கினார்.
கதையின் பொருள்:
இந்தக் கதை நமக்கு சொல்லும் பாடம்:
தீமைக்கு தீமை செய்தால் பிரச்சனை பெருகும்.
தீமைக்கு நன்மை செய்தால் மனிதன் மாறுவான்.
இதுவே திருவள்ளுவர் சொல்லிய உயர்ந்த கருத்து.
