சி.ந. அண்ணாதுரை சிறுவயதில் மிகவும் எளிய, வறுமை சூழ்ந்த வாழ்க்கை வாழ்ந்தவர். காஞ்சிபுரத்தில் பிறந்த அவர், குடும்பத்தின் பொருளாதார சிரமங்களைச் சிறு வயதிலேயே நேரில் அனுபவித்தார்.
படிப்பில் ஆர்வம் இருந்தாலும், வறுமை காரணமாக தொடர்ந்து பள்ளிக்குச் செல்ல முடியாத காலங்களும் இருந்தன. ஆனால் அந்தத் தடைகள் அவரது அறிவுத் தேடலை ஒருபோதும் நிறுத்தவில்லை.
பள்ளிக்குச் செல்ல முடியாத நாட்களிலும், கிடைக்கும் எந்த புத்தகமாயினும் ஆர்வமாக வாசிப்பார். தெருவில் கிடைக்கும் பழைய செய்தித்தாள்கள், கடைகளில் நடைபெறும் அரசியல் விவாதங்கள், பெரியவர்கள் பேசிக்கொள்ளும் சமூக விஷயங்கள் ஆகியவற்றை மிகக் கவனமாகக் கேட்டு மனதில் பதிய வைத்துக் கொள்வார்.
சிறுவயதிலிருந்தே “ஏன்?”, “எதற்காக?” என்ற கேள்விகள் அவரது இயல்பாக இருந்தன. எதையும் அப்படியே ஏற்றுக்கொள்ளாமல், அதற்குப் பின்னுள்ள காரணத்தை அறிய வேண்டும் என்ற ஆவல் அவரிடம் வேரூன்றியிருந்தது.
ஒருமுறை, ஒரு பொதுக்கூட்டத்தில் ஒருவர் பேசிக் கொண்டிருந்த போது, அவரது பேச்சில் உள்ள முரண்பாட்டை அண்ணாதுரை கவனித்துள்ளார். அதை அருகில் இருந்த ஒரு பெரியவரிடம் சுட்டிக்காட்டியபோது, அந்த வயதில் இப்படியான தெளிவான சிந்தனை அவரிடம் இருப்பதைப் பார்த்து பலரும் ஆச்சரியமடைந்ததாக கூறப்படுகிறது. அந்தச் சம்பவம், சிறுவயதிலேயே அவர் சமூக நிகழ்வுகளை ஆழமாகக் கவனிக்கும் பழக்கம் கொண்டிருந்ததை வெளிப்படுத்துகிறது.
அதேபோல், சிறுவயதிலேயே நாடகங்கள் மீது அவருக்கு அதிக ஆர்வம் இருந்தது. தெருநாடகங்கள் நடந்தால் தவறாமல் சென்று பார்ப்பார். குறிப்பாக சமூக கருத்துகள் அடங்கிய நாடகங்கள் அவரை மிகவும் கவர்ந்தன.
நாடகம் முடிந்ததும், மேடையில் கேட்ட வசனங்களை வீட்டில் தனியாக நின்று மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிப் பார்ப்பது அவரது வழக்கம். வார்த்தைகளின் வலிமையை அவர் அப்போதே உணரத் தொடங்கியிருந்தார்.
ஒரு முறை, ஊரில் நடந்த நாடகத்தில் நடிகர் ஒருவர் வராத காரணத்தால் ஒரு சிறிய பாத்திரம் காலியாக இருந்தது. அப்போது அண்ணாதுரையை மேடைக்கு வரச் சொல்லியுள்ளனர்.
எந்த தயக்கமும் இல்லாமல், அந்தப் பாத்திரத்தை அவர் சிறப்பாக நடித்ததாகவும், அவரது பேசும் திறன் அனைவரையும் கவர்ந்ததாகவும் கூறப்படுகிறது. அந்த நாளிலிருந்து, மேடையிலும் மக்களிடமும் தன்னை வெளிப்படுத்தும் ஆற்றல் அவரிடம் இயல்பாக இருப்பதை ஊரார் உணரத் தொடங்கினர்.
நியாய உணர்வும் அவரது சிறுவயது குணங்களில் ஒன்றாக இருந்தது. பள்ளியிலோ, தெருவிலோ யாராவது அநியாயமாக நடத்தப்பட்டால், அதை அமைதியாக ஏற்காமல் கேள்வி கேட்பார்.
வயதில் சிறியவராக இருந்தாலும், பெரியவர்களிடமே கூட தனது கருத்தை தைரியமாக வெளிப்படுத்துவார். இதனால் சில நேரங்களில் கண்டிப்பும் பெற்றார்; ஆனால் அது அவரைத் தளரச் செய்யவில்லை.
படிப்பதற்கு புத்தகங்கள் இல்லாத காலத்தில், நண்பர்களிடமிருந்து புத்தகங்களை வாங்கிப் படிப்பதும், நூலகம் உள்ள இடங்களுக்கு நீண்ட தூரம் நடந்தே செல்வதும் அவரது வழக்கமாக இருந்தது. அறிவே மனிதனை உயர்த்தும் என்ற நம்பிக்கை சிறுவயதிலேயே அவரது மனதில் உறுதியாக பதிந்திருந்தது.
இந்தச் சிறுவயது அனுபவங்கள் அனைத்தும் சேர்ந்து, பின்னாளில் சிறந்த பேச்சாளராகவும், எழுத்தாளராகவும், சமூக சீர்திருத்தவாதியாகவும் அண்ணாதுரை உருவாகக் காரணமானது.
வறுமையும் தடைகளும் இருந்தாலும், அறிவைப் பெற வேண்டும் என்ற அவரது தீவிர ஆர்வம்தான், ஒரு சாதாரண சிறுவனை தமிழக அரசியலின் முக்கியமான தலைவராக உயர்த்தியது.
